Bývalý svobodný dvůr

Částečně roubené stavení čp. 49 stojí na místě původní gotické vodní tvrze ze 13. století. Majitelé dvora (svobodníci) byli osvobozeni od roboty, měli však povinnost zajišťovat svými povozy převoz potřeb náchodské vrchnosti při cestách do Prahy nebo do Vídně.

V r. 1639, kdy Švédové Hronov vypálili, vyhořel také svobodný dvůr. V první polovině 40. let 17. století jej nechal znovu postavit Matěj Maršík. Jeho syn Jan prodal v r. 1679 dvůr Pavlu Židovi a ten ještě téhož roku za 745 kop gr. míš. Matěji Jiráskovi, jehož rod „dvorských“ Jirásků zde hospodařil až do r. 1882.

Část valu a příkopu gotické tvrze byla narušena v r. 1889 při stavbě sousední přádelny bavlny, poslední zbytky byly rozvezeny počátkem 20. století. Budova svobodného dvora přešla do majetku Hronovské přádelny bavlny. V r. 1995 město Hronov celý areál dvora odkoupilo a od r. 1998 je objekt zapsán v ústředním seznamu nemovitých kulturních památek.

Dawny tzw. Wolny Dwór

Częściowo zrębowy budynek nr 49 stoi w miejscu pierwotnego gotyckiego grodu wodnego z XIII wieku. Właściciele tego dworu (tzw. swobodnicy) byli uwolnieni od pańszczyzny, mieli za to obowiązek zapewniać swymi powozami przewóz nachodzkiego zwierzchnika w podróżach do Pragi czy Wiednia.

W roku 1639, gdy Szwedzi spalili Hronov, spłonął także Wolny Dwór. W pierwszej połowie lat 40-tych XVII wieku odbudował dwór Matěj Maršík. Jego syn Jan sprzedał dwór w roku 1679 Pavlowi Židowi a ten jeszcze w tym samym roku za 745 kop groszy sprzedał go dalej Matějowi Jiráskowi, którego ród „dworskich“ Jirásków gospodarzył tu aż do roku 1882.

Część wału i fosy gotyckiego grodu zniszczona została w roku 1889 w trakcie budowy sąsiedniej przędzalni bawełny, pozostałe ich resztki rozwieziono w początkach XX wieku. Budynek Wolnego Dworu przejęty został przez Hronovską Przędzalnie Bawełny. W roku 1995 miasto Hronov odkupiło cały teren dworu, a od 1998 roku znajduje się on na centralnej liście nieruchomych zabytków kultury.

Former freeholder’s farmstead

House number 49, a partly timbered building, stands in the place of a gothic water castle from the 13th century. The owners of the farmstead were called freedmen, because they were exempt from the corvée; however when Nachod’s nobility traveled to Prague or Vienna, they were obliged to transport their luggage in their wagons.

In 1639, when Hronov was burned by the Swedes, the freeholder’s farmstead burned down too. In the first half of the 1640s Matěj Maršík had it rebuilt. In 1679 his son Jan sold the farmstead to Pavel Žid who, in the same year, sold it to Matěj Jirásek for 44,700 Meissen groschen. The Jirásek family, which bore the epithet “of the farmstead,” farmed there till 1882.

Part of the wall and moat of the gothic fort were damaged during the construction of the neighbouring cotton spinning factory in 1889. The last remainders were carried away at the start of the 20th century. Ownership of the freeholder’s farmstead building passed over to the Hronov cotton spinning factory. In 1995 the Hronov municipality bought the entire farmyard and since 1998 it has been registered in the Central Registry of Architectural Sights of Historical Interest.